hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

Banka kartımı evde unutup cüzdanda kalan 2,25 liramla bir dolmuşluk mesafe yola gitmiştim. Dönüşte bankamatiğin önünde acı gerçekle yüzleşip ne halt edeceğimi düşünürken ego kartımda kalan bir binişlik metro yolculuğumla eve en yakın mesafeye kadar geldim. En yakın dediysem tabanvayla en az bir saatlik yol. Şans bu ya Tam kalktığım sıra oturduğum yerde 5 lira bulup sevinçten ölecek gibi olmuştum. Normalde hayatta almam ama garibanlık işte, o an ilaç gibi gelmişti.

Sonraki gün o 5 lirayı 10 lira olarak el yapımı toka satan yaşlı bir teyzeye verdim tabi. Alınır mı bulunan para hiç.