bugün

damar yolunu bulamayan hemşire

birkaç ay önce başa gelen şeydir. acilde görevli erkek bir kardeşim vardı gözlüklü zayıf. buna dediler damar yolu aç. otur abi dedi oturdum zaten başım dönüyor. bakıyor bakıyor bulamadı damarı. çocuğu baskı altına almayayım diye ses etmedim kafamı çevirdim ama okşayıp duruyor kolu. birkaç dakika sonra çok tiz bir ses ile "nerede bu emuğaa goduğumm" gibi bir şeyler söyledi. oradan bir kızcağız geldi doktor galiba sağ olsun o da ovaladı biraz kolu.

arada dedim "ya ben iyileştim zaten okşana okşana gideyim" diye ama yok dediler geldin madem serumu yemeden bırakmayız. kızcağız buldu damarı uzun uğraşlar sonunda bağladılar ama bu seferde serum bitmiyor. yanıma 2 kişi geldi oturdu onlar serumlarını bitirip gittiler ben kömüş gibi yatıyorum hala. meğersem o avni kılıklı kardeşim serumu düşük ayarda bırakmış fazladan 1 saat yattım orada kurbanlık gibi. eğlenceli bir gündü vesselam..