ben bu yazıyı sana yazdım

Pes... Pes ediyorum. Hayatımda ilk defa bir şeyden pes ediyorum. Saçma sapan umutlarımdan, rüyalarımdan, belkilerimden, beklentilerimden, kendimden bile sakladığım duygularımı anlama çabamdan pes ediyorum. Hiç büyüyememiş duygularımla, hiç var olamamış sana ulaşma çabamı bırakıyorum. Artık tıpkı adın gibi özgürsün. Girdiğin rüyalarımdaki cümleler artık bir romanın dört dakika sonrasında unuttuğum kelimelerinden ibaret. Sürekli verdiğin vaazları artık duymuyorum. Dinlemiyorum çünkü. Artık her an dibinde olacağın bir yük değilim sana. Sen, yalnızlığımın biricik ilacı, özgürsün! Bir hayalden ibarettin, artık bir hayal bile değilsin.