öldükten sonra eşinin evlenmesi

yani kendisi büyük aşk yaşadığını ve kimseye bir daha o gözle bakamayacağını söylerse saygı duyarım ama ben özellikle evlenmesini isterim. ya ben ölmüşüm diye o da mı benimle ölsün, insan sevdiği bir insanın ömür boyu yas tutmasını isteyecek kadar bencilse bu sevmek değildir ki. ben ölmüş gitmişim, toprakta solucanlara ziyafet olmuşum, artık hissettiğim bir duygu yok, ama o yaşıyorken niye eziyet çeksin? başkasına bakmayı vicdan azabı görerek ömür boyu kıvranacaksa, benim kaldıysa ruhum azap çeker sevdiğim huzursuz, mutsuz diye. hayat devam ediyor, manyak mısınız? sevgi değil bu hastalık olur benden başkasıyla olmasın derseniz. sen sevmeyi becerememişsin, karşındakinin seni sevmesine tav olmuşsun, öldükten sonra bile oyuncağı alınmış çocuk gibi ağlanmayı mı düşünüyorsun? asdfgh sen ama bana vefa borcu yea derken yılanlar götünden ısırık alıyor olacak, bırak kalanlara dert olma.