yazarların mal varlıkları

ne zaman evin-araban olur o zaman erkek gibi hissedersin demişti komşumuz olan bir dede. halbuki ben ona sevgilim yok, şimdilik düşünmüyorum demiştim. sanırım 5. sınıftaydım. o da bana galiba ilk evle arabayı al kız sonra da bulunur demek istemişti. sanırım 5. sınıfta olduğumu unutmuştu.

o dedenin lafları hiç aklımdan çıkmadı, şimdi bir evim bir de arabam var demek isterdim ama yeşilçam değil burası. zaten ben de jön değilim.

eve param yetmedi, ben de onun yerine çadır aldım. bence çok mantıklı. kiracı gibisin, her yerde bir evin var ama hiçbir zaman kira ödemiyorsun.
her yere gidebilmek için bir de araba lazım size, tahmin edersiniz ki ona da param yetmedi ben de kendime bisiklet aldım. buraya yazıyorum zamlar sizi bisiklete mahkum etmeden kendi tercihinizle gelin yoksa sonra içinize sinmez. her yere bedavadan gidiyorsun hem de spor yapıyorsun. denyonun birisi gelip sizi ezmezse 100 yaşına kadar yaşarsınız.

hiçbir şeye alışmamış bir sokak çocuğu, istediklerinin neredeyse tamamına ulaşmış bir zengin çocuğundan daha zengin geliyor gözüme. çünkü hiçbir olmazsa olmazı yok bu dünyada.