kimse okumasa da

Rengi güneş tarafından alınmış tişörtler giyerek fotoğraf makinesine gülümsemeden poz veriyorduk.
Kendimizi yakın hissettiğimiz yerlerde gezme işlemini gerçekleştirmeye çalışıyorduk.
Doğru havayı soluyup doğru bir şeyleri anımsadığımızda sanki her şey olması gerektiği gibi olacaktı.
Yorgunduk elbet belki ayakta kalacak kudretimiz yoktu ama ne olduğumuzu unutmayacak kadar kudretimiz vardı.
Fazlasını istemiyorduk zaten.
Olduğumuz şeyin etrafında olduğumuzun hatıralarını yaşatmaya çalışıyorduk.
Hayat anlattıkları gibi değildi.
Herkesin hayatı kafasının içerisinde ki hatırlama odasında tutulduğu kadardı.
Elimizden geldiği kadar yaşam tarzımızı geçmişimizle harmanlayıp ortaya karışıkta olsa bir şeyler çıkarmaya çalışıyoruz.
Bir saksının içerisinde sürgün verme amacında olsak ta yaşama tutunup kendi ekseni etrafında ideallerle standardını koruyordu.
Stabil hayatın akışı ona yetiyordu.
Olduğu yerde duruyor gibi gözüküyorken kafada devrimler gerçekleştiriyordu.
Renklerini aldıran tişörtler üzerinde daha güzel duruyordu.