yalnızlık

önce çok can sıkıcı olan sonradan insanın hoşuna giden durum. tabii yalnızlığın da çeşitleri var arkadaş yokluğu mu sevgili yokluğu mu bu yalnızlığın kökü. sevgiliniz yoksa muhtemelen birsürü arkadaşınız olsa da bir ilgi açlığı bir boşluk içinde olacaksınız çünkü malum sevgilinden gördüğün ilgiyi kankan sana veremez gidip kankanı aynı arzuyla öpmezsin mesela öpüyorsan sorun var demektir o ayrı mesele asıl konuya gelelım ne diyorduk arkadaşların var ama sen bir sevgili tarafından sevılmek ıstıyorsun bu insanın kendını yeterınce sevmemesinden kaynaklanıyor bence ki kendı varlığını değerini hissedebilmek için birinin ilgisine muhtaç bu kişi. ılk zamanlar öyle olması normal sonra gittikçe alışıyorsun bu yalnızlığa gittikçe de sevıyorsun ha. geçenlerde bir bey ile konuşmaya başlamıştık birkaç hafta konuştuk ben yıllardır ılk defa bırıne birşeyler hissediyorum o da bana karşı boş değil ama ben durduk yere hadi ben kaçtım deyip çıktım gittim. başkası mı var hayır çocuğu mu beğenmedım hayır çok hoş çocuk ama farkettim ki ben yalnızlığımı herkesden ve herşeyden daha çok sevıyorum artık. birine bağlı olmayışımı zor durumlarda kendımı teselli edişimi ağlarken bile aynada kendıme bakıp şu haline bak hiç sana yakışıyor mu? deyişimi ben herşeyimi çok sevıyorum. hayatıma birini sokmak demek ona alışıp bütün yollarımı ona göre çizip sonra o yolun ortasında yapayalnız kalmak demek. yıllarca köy evınde yaşasın bir insan bişey olmaz o o hayatı benımsemiştir ama al o insanı birkaç sene villalarda yaşat sonra geri köy evıne dönmesini iste. anlatmak ıstediğim şey bu. ben köy evımi sevıyorum.