hem atatürkçü olup hem nazım ı sevme paradoksu

"sevmek" gibi koşulsuz bir olgunun varlıgında kimseyi zerre kadar ilgilendirmeyecek hadisedir.

öncelikle;

"sevme paradoksu" ne lan? birbirinden nefret eden iki kişiyi ayrı ayrı sevmek aklı selim bir bünye için neden paradoks olsun ki?

bu durumu baklava ile ayran içmeye bayılırım dedigimde;

- lan baklava ile ayran gider mi?

diyenlerde de görmekteyim. sana ne kardesim! ister atatürk'çü olurum, ister nazım'cı hatta gider üzerine system of a down bile dinlerim. iki kişi bir derdi paylaşamıyorsa illa taraf belirtip saf mı almak durumundayım? tek düze insan yetiştirmekten bıkmayan bu aptal sisteme inat tavuk bile yerim lan.

şaka lan şaka, o kadar da degil...