yallah arabistan a

dindar sayılabilecek bir müslüman olarak desteklediğim söylem. kardeşim sen dinini istediğin gibi yaşayabiliyor musun? yaşıyorsun. istersen arapça öğrenip arapça kuran okuyabiliyor musun? okuyorsun.
e senin derdin kendi dinini yaşamak değil demek ki. senin isteğin başkalarının da senin dinini yaşamak zorunda olması. hani "senin dinin sana benim dinim bana"ydı? sen ramazan'da başkaları da yemek yemesin su içmesin istiyorsun. sen diğer insanlardan bağımsızca öğrenebildiğin halde arapçayı öğrenmiyorsun, istiyorsun ki zorunlu ders olsun. herkesi kendi değerlerine göre yargılıyorsun ama kendin toplumun genel değerine göre yargılanınca "mağdur" oluyorsun. e madem oruç tutmayandan rahatsızsın, madem türkçe'yi sevmiyorsun, madem mağdursun bu ülkede; git kardeşim. bu ülkenin yasaları (şimdilik) senin istediğin şeyleri insanlara zorla yaptırmıyor. yallah kendi ütopyan olan arabistan'a.

devrim yıllarında orada yaşamış iranlı bir müşterimiz şöyle bir şey söylemişti: "bizimkiler şeriat istiyordu, şeriat gelince ülkede yaşayamaz oldular. başka ülkelere gidenler oldu. orada da şeriat istediler"