halk otobüsünde ayakta kitap okuyan insan

(bkz: biri beni mi cagirdi)

sadece halk otobüsünde değil, belediye otobüsleri, metro, tramvay, vapur, minibüs, dolmuş, uçak ve sair toplu ulaşım araçlarıyla birlikte, kafe, konser alanı, bar, kahvehane, işyeri, öğlen arası tatili, yemek yerken, sıçarken** de kitap okuyabilen insan modelidir. -ki bizzat ben de bu guruha dahilim.
6 kişinin 1 kitap okuduğu oranı daha da aşağılara çekmek* gibi* ulvi bir gayem olmamakla birlikte dolaylı olarak yapmış da bulunabilirim bu eylemi.
Lakin kişi* kitap okumayı seven birisiyse, ve okuduğu kitap bol kitabı bulunan bi seriyse, deliler gibi akıcıysa, bir diğer kitabı okumak için kıvrandırıyorsa şayet hepsini bırakın bir kenara okumayı seven biriyse;
kişi bulduğu, yukarıda belirttiğim ve aklıma gelmeyen her fırsatta açar kitabını okur. Etrafındaki kimseyide sallamaz. umuma açık yerlerde kitap okumak beni orospu çocuğu yapar mı ? yapmaz. kızlara bakmıyorum diye ibne miyimdir ben ? uzak yakın alakası yok.

Birinin kitap okuması birilerini geriyorsa napalım yani.

son olarak,
öğrenmenin ne yaşı, ne yeri zamanı ne de mekanı vardır.