kendinizle tanışsaydınız sever miydiniz

Severdim. Onun iç dünyasını öğrenmek ister, kitap yaprağını çevirirkenki ciddiyetini incelerdim ona dokunmadan.

Belki başka bir zaman, onun huylandığı yerine dokunmaya çalışırdım, ürkütmeden.

Belki uzun zaman önce anlattığı şeyi hatırlar, onun şu anki durumunu anlarken bağlantı kurardım.

Belki neden kahveyi bu kadar çok sevdiğini sorardım. Belki onun her beğenisi ve yönelimini, macera hikayeleri dinleyen al yanaklı bir
Çocuk gibi dikkat kesilirek dinlerdim, ağzından dökülen her kelimeyi büyük bir iştahla yutardım. Imm,ona biraz daha yaklaşırdım.

Başkasına anlatmadığı şeyleri anlattığında şanslı hissettiğimi gösterirdim.

Herkesin içinde dayanamayıp sarılır,tenini bir nefeste tüketmezdim.

Koşturmazdım, yormazdım, bitirmezdim onu. Bana açılsın, kendini açsın,açtıkça çoğalsın diye bana sunduğu imgeler bahçesinde daldan dala atlardım. Belki yeni imgeler ekerdim.

Çantasına küçük bir not atardım arada, yine salaklanma bütün gün,diye.

Hayır romantik davranmazdım. Her karışını keşfetmeyi bireysel proje bellerdim. Ama çok özür dilerim bedenler dünyasında yaşıyorduk değil mi?