bugün

kötü bir aileye sahip olmak

aynı zamanda bilinçsiz, çocuk yetiştirmekten bihaber bir aileye sahip olmaktır. ben küçükken yaşadıkları türlü türlü sıkıntıları bana itinayla empoze ettiler. yetmedi, gözümün önünde birbirlerine girdiler. babam anne tarafından akrabaları zor duruma düşürdü. daha 6-7 yaşındayken babamın yediği bokları bildiğimden akrabaların yüzlerine bakamadım. yeri geldi babamın telefonunda enteresan enteresan kadınlarla mesajlaşmalarını gördüm. üye olmadığı arkadaşlık sitesi yoktu, bilgisayar başında sabahlara kadar otururdu. 4 gb'lık kotası olan internete 150 lira fatura gelince suçlu ben olur, şamar oğlanına dönerdim. herif hapse girdi akıllanmadı. okulda, mahallede adımız çıktı, şöyle kafamız yukarıda salına salına yürüyemez oldum. daha ne nedir bilmiyorken öz güven diye bir şey kalmadı. ufacık bir şey yaparken, en azından bir gofret alayım derken 5 kere düşünür olduk, ya annem kızarsa, ya babam sinirlenirse diye. bunlar uzar gider...

şimdi ergen bir şeye kızmış ailesine çatıyor diyerek hüküm verebilirsiniz ama ergenlik yaşını çoktan geçtim. ki yıllarca ben onların ergenlikleriyle uğraştım. sadece çocukluk çağında onlar yüzünden kaybettiğim bazı şeyleri ne yapsam da geri getiremediğimden kızgınım. iki dakikalık zevk için çocuk yapmayın. şu malum mereti takamıyorsanız gidin poşet bağlayın.