bugün

nefes

vardır bir sebebi..

dudakları ilk kez değerken yanaklarına, kokunla beraber içine çektiği, sonra elmacıklarını okşar gibi geri verdiğidir nefes..

kucakta uyuyanın tek yaşam belirtisidir bazen.. muazzam bir melodidir o ritmik hışırtı. yeni bir aşık olma sebebidir inip kalkan göğsü, yaşıyordur ya işte..yüzünün o en masum halini okşarken, parmaklarına çarpan esintinin yokluğunun düşüncesi beliriverince akılda bir an, nefes zor geçer düğüm düğüm olmuş boğazdan..

onsuz geçirilen günleri biran önce tüketmek istercesine aceleci olduğundan mı, yoksa eksik kalmışlık duygusundan mı bilinmez, ne yapacağını şaşırır bazen nefes.. ya durur farketmeden, dalıp giden gözlerle uyumlu.. ya da tıpkı eller gibi titrek ulaşır ciğere, her defasında ismi anılarak, en dumanlısından..
bir an olur, dünyalardan da büyük gözüken bir otobüsün ardından bakarken gözbebeklerinin sızısını giderir derin bir nefes..

can atar beden nefes almaya. uzakta biyerde aynısını paylaşandır sebebi..