bugün
- ayça tilki10
- 170 boyunda olduğum için hep reddedildim22
- ağaç gövdesi gibi bacakları olan kadın10
- vatandaşlık farkı alan otel21
- sözlükte ateist gibi takılan yahudiler9
- sözlük kızından gelin olmaz9
- cumaya gidenlerin çok azalması23
- bik bik'in balona binmesi34
- anın görüntüsü16
- 1 m dolara bu bebeğe sertçe tokat atar mısınız11
- alınan en güzel iltifat11
- bir kadının yemek ısmarlaması14
- ideal duş alma sıklığı14
- türkiyede çok abartılan arabalar8
- futbolcu ismiyle nick almak10
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi15
- arkadaşlar sizden bir şey rica edebilir miyim8
- icardi190524
- artificialintelligence15
- icardi1905 silik olsun kampanyası20
- kız mı erkek mi belli olmayan yazarlar8
- adanada polisin saldırganın ayağına sıkması14
- icardiyi tokat manyağı yapmak12
- yol bitimindeki kuytu mekan8
- suriyeliler suriye'ye dönsün9
- erkeğe ne hediye alınır31
- sırtınızı bir sözlük kızına dayar mısınız17
- uzağı göremeyen insan10
- millet açsa neden kafeler tıklım tıklım19
- 27 nisan 2024 fenerbahçe beşiktaş maçı24
- integralin müfredettan kaldırılması15
- 26 nisan 2024 adana demirspor galatasaray maçı15
- kültürlü entelektüel alçak gönüllü güzel kadın13
- nickini google da aratınca çıkan ilk görsel15
- seni seviyoruz insan olmaya çeyrek kala8
- bik bik moderatör olunca bana kız ayarlar mı10
- antalya'ya abartılmış şehir diyen göt11
- nervio'nun ellerinde cenneti koklamak9
Şöyle söylemek isterim 12 yaşımda iş hayatına girdiğimi varsayıyorum ve o yaşımdan beri bir sürü işte çalıştım. ilk başlarda çoğundan kovularak ayrılıyordum ve bu çalışma sürelerim 1-2 haftayı çok geçmezdi ilk başlarda ama zaman ilerleyince 1 ay durduğum, 1 sene durduğum işlerim de oldu.Zaman ilerleyince hayat tarafından otomatik olarak deneyimleniyorum zannediyordum. içimden bir ses 'acaba bu işten kovulacak mıyım?' diye düşünürdüm. Allah'a çok şükür uzun zamandır kovulmuyorum. Neyse arkadaşlar sadede geleyim.
Yıl 2006
Bizim evin olduğu mahallede bir kuaför dükkanı var akrabamız olan bir abi işletiyordu orayı tek başına. Okul biter bitmez babamın isteğiyle orada çırak olarak işe başladım. Yerleri süpürürdüm, makasları yıkardım, para bozmaya giderdim, sabunları doldururdum vs. nasıl angarya işler varsa hepsini yaptırırdı abi bana. ilk başta ayakta durmak çok zor geliyordu bana. Bir keresinde o kadar çok ayakta durmuşum ki ayağımın tabanı feci şekilde ağrımış ve artık bacağıma kadar geçmişti acısı. Her neyse... Müşteriler geldikçe hepsi olmasa da birçoğu bana bahşiş verirdi ve tabi o yaş için gayet sevindiriciydi. Kimi 1 lira, kimi 2 lira kimi de 5 lira filan verirdi. 1 haftanın sonu olmuştu kuaför abi bana haftalık olarak tam tamına 20 TL vermişti. Yarı mutlu yarı hüzünlü bir şekilde akşam 8 gibi filan dışarı çıktım. Bizim kuaförün yanındaki BiM' e gidip tam 4 tane pop kek alıp eve gitmiştim. Evdekilere ilk maaşımla bunları aldığım söylediğimde kendi aralarında gülüşüp benle eğlenmişlerdi. Annem hemen gidip çayı ocağa koydu, çay olunca da yedik.
Arkadaşlar yıl 2016 oldu. Bendeki kafa hala değişmedi. Aradan 10 sene geçti o kuaförden sonra bir sürü işte çalıştım hep ilk maaşımı aldıktan sonra tatlı olarak hep bir şeyler alıp eve götürdüm durdum. Artık alışkanlık mı diyeyim, evin geleneği mi diyeyim. Hep aynı şey oldu; ilk maaşımı aldım ve hep tatlı bir şeyler olup götürdüm. Kimi zaman püsküüt, kimi zaman baklava, kimi zaman dondurma... ama hep böyle oldu. Sonuç mu ? Üniversiteye kazandım 4 yılı bitirdim ve bu yaz nerdeyse tüm zamanımı işsiz geçirdim. Mezuniyetten sonra ilk iş deneyimime başladım. Bakalım ilk maaşımla yine bir şeyler düşünüyorum.
Yıl 2006
Bizim evin olduğu mahallede bir kuaför dükkanı var akrabamız olan bir abi işletiyordu orayı tek başına. Okul biter bitmez babamın isteğiyle orada çırak olarak işe başladım. Yerleri süpürürdüm, makasları yıkardım, para bozmaya giderdim, sabunları doldururdum vs. nasıl angarya işler varsa hepsini yaptırırdı abi bana. ilk başta ayakta durmak çok zor geliyordu bana. Bir keresinde o kadar çok ayakta durmuşum ki ayağımın tabanı feci şekilde ağrımış ve artık bacağıma kadar geçmişti acısı. Her neyse... Müşteriler geldikçe hepsi olmasa da birçoğu bana bahşiş verirdi ve tabi o yaş için gayet sevindiriciydi. Kimi 1 lira, kimi 2 lira kimi de 5 lira filan verirdi. 1 haftanın sonu olmuştu kuaför abi bana haftalık olarak tam tamına 20 TL vermişti. Yarı mutlu yarı hüzünlü bir şekilde akşam 8 gibi filan dışarı çıktım. Bizim kuaförün yanındaki BiM' e gidip tam 4 tane pop kek alıp eve gitmiştim. Evdekilere ilk maaşımla bunları aldığım söylediğimde kendi aralarında gülüşüp benle eğlenmişlerdi. Annem hemen gidip çayı ocağa koydu, çay olunca da yedik.
Arkadaşlar yıl 2016 oldu. Bendeki kafa hala değişmedi. Aradan 10 sene geçti o kuaförden sonra bir sürü işte çalıştım hep ilk maaşımı aldıktan sonra tatlı olarak hep bir şeyler alıp eve götürdüm durdum. Artık alışkanlık mı diyeyim, evin geleneği mi diyeyim. Hep aynı şey oldu; ilk maaşımı aldım ve hep tatlı bir şeyler olup götürdüm. Kimi zaman püsküüt, kimi zaman baklava, kimi zaman dondurma... ama hep böyle oldu. Sonuç mu ? Üniversiteye kazandım 4 yılı bitirdim ve bu yaz nerdeyse tüm zamanımı işsiz geçirdim. Mezuniyetten sonra ilk iş deneyimime başladım. Bakalım ilk maaşımla yine bir şeyler düşünüyorum.
güncel Önemli Başlıklar