bugün

intihar etmek

bir sürü insan mücadele et demiş.. edilmediğini nerden biliyorsunuz?
ya da sadece yaşamı boyunca güçsüz olanlar mı bunu düşünüyor zannediyorsunuz.
ben şanslı doğanlardanım. evet her şey yolunda gider hep birilieri bir şey yapar benim için. ama ben ne acılar görüp normal gibi davrandım. kimleri ayağa kaldırdım bilemezsiniz.

25 yaşıma hastanede tüm vücudum enfeksiyon kaplıyken girdim. aileme artık kurtulmaz dedikleri anda 30 günde aslan gibi kalktım o yataktan.
hayatımın aşkı dediğim adam ayrılalım dedi. susup tamam diyip kapattım konuyu. en çok o ağlıyor diye ağladım ben.

kardeşimin psikolojik sorunları oldu yanında en çok ben oldum. hiç bir şeyin yok saçmalıyorsun dieyerek. kız cinler beni ziyaret ediyor dedikçe korku filmlerinde olur o diye diye yanında uyudum günlerce. her çığlığında her göz yaşında dua okuyarak ama sanki öyle bir şey yokmuş gibi yanında yattım.

iş yerim için mücadele ettim. yürümüyor.
aşık olamıyorum.. sevgisizlikte öldürecek adamı.
olmuyor arkadaş. enerjim kalmadı. geceleri aynı şeyleri tekrar tekrar hesaplamakla geçmiyor.. saatler bir bataklık oluyor. düşündükçe geçmiyor.
mücadele edecek yerlerim artık kanıyor.