bir sürü insan mücadele et demiş.. edilmediğini nerden biliyorsunuz?
ya da sadece yaşamı boyunca güçsüz olanlar mı bunu düşünüyor zannediyorsunuz.
ben şanslı doğanlardanım. evet her şey yolunda gider hep birilieri bir şey yapar benim için. ama ben ne acılar görüp normal gibi davrandım. kimleri ayağa kaldırdım bilemezsiniz.

25 yaşıma hastanede tüm vücudum enfeksiyon kaplıyken girdim. aileme artık kurtulmaz dedikleri anda 30 günde aslan gibi kalktım o yataktan.
hayatımın aşkı dediğim adam ayrılalım dedi. susup tamam diyip kapattım konuyu. en çok o ağlıyor diye ağladım ben.

kardeşimin psikolojik sorunları oldu yanında en çok ben oldum. hiç bir şeyin yok saçmalıyorsun dieyerek. kız cinler beni ziyaret ediyor dedikçe korku filmlerinde olur o diye diye yanında uyudum günlerce. her çığlığında her göz yaşında dua okuyarak ama sanki öyle bir şey yokmuş gibi yanında yattım.

iş yerim için mücadele ettim. yürümüyor.
aşık olamıyorum.. sevgisizlikte öldürecek adamı.
olmuyor arkadaş. enerjim kalmadı. geceleri aynı şeyleri tekrar tekrar hesaplamakla geçmiyor.. saatler bir bataklık oluyor. düşündükçe geçmiyor.
mücadele edecek yerlerim artık kanıyor.

hani çok basitmiş gibi gözüküyor ya. sorumluluk almamak gibi hatta tam tersi bütün üzüntülerin sorumluluklarını almak bence.. insanların neden bize anlatmadı neden bize söylemedi nefretlerini göze almak demektir.
çok yakınındayım. artık tüm bunları kabul etme sınırındayım.
yeni bir düşünce değil, çok uzun zamandır var. artık arabanın yoldan çıkması için dua etmeye başladım. sayısal lotodan umudu kestim. o değil bari ölüm çıksa bana..
parasızlık bi sorun. sonra arkası geliyor. hep aklımda o var. çözüm yok. çözemiyorum.
sürekli arayan bankalar, kaşelenen çekler. bunu kimseye anlatamama.. bile bile yok olmaya gidiyorum.
sevgisizlik değil derdim. çok sevdiğim, çok sevildiğim her dakika yanında olmak istediğim bir ailem var. benim her anımı güzel yapmaya çalışırlar. birlikte mutluyuz.
ben gidince çok üzülecekler biliyorum. kardeşlerimin ağlamasını düşününce bile ağlıyorum her defasında. babam depresyona girecek. annem biraz daha yaşlanacak. hiç kıyamıyorum. şu an bile ağlamaya başladım. ama yapamıyorum.. yaşayacak gücüm kalmadı.
ne sevişilen çocuklar, ne gidilen tatiller, ne psikiyatristler, ne haplar ne de otlar işe yaramıyor. bir dakika olsun ölümün kurtuluş yolu olduğu gerçeği değişmiyor.
iyi bir işte çalışıyorum. arkadaş çevrem çok. intihar etsem ölsem diyecekleri söz belli bizden isteseydi yapardık.
ama şimdi desem artık eski ben olmam ki. ne yüzlerine bakabilirim ne saygım kalır.
ya en yakın arkadaşım doğurdu ve altın alamadığım için gidemiyorum bebeği görmeyi. böyle bir acı var mı?
emin olun yok. söylesem saçmalama paran yoksa ben göndereyim diyecek. ama gururum da el vermyor.
oda başkanı bile duysa anında halleder ama duyuramam.
nolur ölsem bir yıldırım düşse, sarhoş bir adam ezse..

yolu gözlenen arkadaşlar var mesela. arabamı sattım diye arabasını benimle ortak kullanan. intihar edeceğim desem yolun ortasına oturup tepine tepine ağlayacak kardeş gibi canlar var.
ama diyemiyorum. kimseye anlatamıyorum.
ya ben öyle numaracıyım ki doktora bile aslında mutluyum numarası yapıyorum. içime işlemiş.. kimseye mutsuzum diyemiyorum.
bir çocukla sevişip, seni seviyorum diyecek kadar umursamaz olmaya çalışıyorum. her şey içimde..
allahım bir çözüm bul bana. artık dayanamıyorum.
ölüm cazip, ölüm güzel..
ne güzel şarkılar, ne okunacak kitaplar ne de izlenecek filmler hiç biri beni çekmiyor bu hayattan..
allahım sen kurtar beni. ani bir ölümle al beni.. intihar edip kimseyi üzdürme bana.
ama al canımı..

amk ben onun. bak yeminle sinirlerim bozuldu. elim ayağım tutmuyor.
diyetisy4enim verdi. 3 günlük bir şey. nasıl iğreç karışımlar anlatamam. sadece sıvı.. ama nefret ettim. tatları iğrenç oluyo. ananas, muz, light yoğurt ve greyfurt vardı en iyi olanı.. greyfurtunda amına koyayım ne iğrenç tadı var.
2. gün bugün.. verileni içemiyorum, acıkıyorum iğrenç bunlar diyip bitiremiyorum. sonra halsizlik. ama kilo verdriyor mu verdiriyor.
3. günü tabi yapmayacağım. canıma kastım mı var?

bir eski sevgilimi kazada kaybettim, diğerinden en mutlu olduğum zamanlarda ayrıldım. ne yazık ki zor olan ayrılık..
şimdi ölen sevgilinin arkasından hissettiğim ilk şey onu bir daha arayamayacağım üzüntüsüydü. numarasını silmiştim ne acı, ne zor.. ama unutması daha kolay. ya da için acıdığında yaşasaydı diye hayal kurup teselli bulmak daha kolay..
ama ayrılık zor ya. yakınında ama ulaşamıyorsun.. başka birine aşkım diyor için acıyor.. daha zor lan. ölse öldü dersin şimdi sadece yok hayatımda diyorsun..

kız arkadaş olduğundan emin miyiz? bağışçı olmasın.
insanı derin hüzünlere, düşüncelere gark eden olay.

friends- gunter..
sadece dışarıdan bakıyorum hayata..

internetten tanışılmış, işler ilerlemiş. telefonda sanal sex muhabbeti gırla gitmiş. artık hormonlar bir birlerini çağırdığı için buluşmaya karar verilmiş.. amaç belli olmasın diye tatil planı yapılmış, otel tutulmuş..
şimdi kız napsın? gelecek olan mal unutrusa bir de bütün ay regli olacağım diye mi beklesin?
ayrıca cinsel yollardan bulaşan hastalıklardan korur. kız en iyisini yapıyor.
korun kardeşim..

içimde bir ejderhanın yaşamaya başlaması.. 3 gün önce falan yerleşiyor sonra herkese ateş püskürüyorum.
ben ki sakin biriyimdir, o ejderha geldikten sonra önüme geçeni haşlıyorum..
bir de rejim yaptığım döneme denk gelirse tatlı yiyemiyorum diye üzgün oluyorum.. reklamlarda falan ağlamaya başlıyorum.

aptal ya da zeki olmaları fark etmeksizin iyi para kazanıyorlar.
eskortluk yapıyo olsalar bile muhtemel bu kadar reklamdan sonra baya pahalıya gidiyorlardır.

çoğu yobazın anasına neler diyorlar onunla kıyaslayınca sorun teşkil etmeyen durum.

yozgat'ta yaşayan kişilere dert olur.. lan biz aynı ilçeden 2 senedir karşılaşmadık. nasıl bir asosyalsin, kızın gittiği yerleri takip ediyorsun.

190 olmazsa 180 de olumlu.
ne var ya isteyip de bulunuyrsa sorun yok. (bkz: ben)
en son sevgilim 1,87m idi. ben se 1,55m bile değilim 1,53üm. ama tercihim bu yönde. kimseyi de ilgilendirmez. yalnızsam da benim yalnızlığım, sevgiliyse de benim sevgilim..
bu başlığı da kesin 160cm boyunda ki tıfıllar üst sırada tutuyor.
napalım minyon tip seven kadınlarda vardır acaba oraya mı baksanız?

çok eğlenceli bağımlısı oldum. sırf onun snap açtım.
ayrıca özgürce yaşıyor parası da var. size ne?

çok eğlenceli bir ortam. her odadan en az 20 kişilik ekipler oluyor, sonra chp teyzeleri geliyor aynı topuzlar, fazla açık renk fondöten ve kırmızı rujlarıyla sonra fazla atatürkçü kardeşlerimiz geliyor kollarında ya da kıyafetlerinde atatürk'ün imzası oluyor.
gündoğdu da toplanıyoruz.her yer bayrak.. araç park edecek yer olmuyor, sonra arkadaşlarınla nereye gideceksen oraya yakın bir yere park ediyorsun arabayı.
sesi gür bir abimiz çıkıp okuyor biz de tekrar ediyoruz. sonra olaysız dağılıyoruz.
parası olan mekanlara, olmayan çimlere yayılıyor. muhabbet ediyorsun gönlünce.. anlamsız gelebilir hatta amaçsız ama bir iç huzur oluyor. ne olacak 5dakika and okumussun..
hem biz orada dosta güven düşmana korku salıyoruz.

ars longa, vita brevis..

böyle bir kültürü yoktur. ailesi böyle selamlaşmıyordur. ne cevap vereceğini bilmiyordur. yanlış söylemekten korkuyordur.
cevabı sadece "a.s" olarak biliyordur.
binlerce sebep olabilir. selamımı almıyor diye trip atmayın lan millete.

al işte sıçtın.. milletin içinde kaşınır, yanar..
sonra bu kız neden balerin gibi bacaklarını çapraz yaparak konuşuyor. az önce tuvalete gitmemiş miydi bu?
ıntım jel kullanın, her yerde tuvalete girmeyin..
günlük ped kullanmayın..

izmir kent orman.. allah orayı benim için yaratmış. anka gitsin de azıcık huzur bulsun diye.
bir taraf deniz bir taraf orman.. mis gibi hava..

tırcılar.. adamlar ağır vasıtayım demiyor sol şeritte yardırıyorlar.

geç tanıdım çok sevdim.
pencereden kar geliyor dinleyip dinleyip ağlıyorum, bir de bir derdim var ne anlamlı sözleri var..
ne yaşadın da söyledin bunları diye üzülüyorum.