bugün

akhisar

Manisa'nın il ayarında ilçelerinden biri (diğerleri turgutlu, salihli, soma, alaşehir, olarak sıralanabilir) ve nüfus olarak manisa'nın en büyük ilçesi.
izmir istanbul yolu üzerinde bulunan ilçe; verimli akhisar ovasının ortasına kurulmuştur. izmir'e 90 km manisa merkeze 50 km uzaklıktadır.
ilçenin başlıca geçim kaynağı tarım ve sanayidir. Akhisarlıların kendi deyimiyle, insan eksen biter dedikleri akhisar ovası oldukça verimlidir. Özellikle tütün ve zeytinden halkı ciddi paralar kazanır. Eskiden tütün konusunda markalaşmış akhisar, son yıllarda zeytiniyle de ülke pazarında adından söz ettirmeye başlamıştır. Sanayi de ise keskinoğlu fabrikaları ve zeytin, zeytinyağı fabrikaları önemli yer tutar. Kısacası ekonomik hacmiyle akhisar çoğu ile kafa tutar.
Halkın yaklaşık yüzde 60 ını osmanlı döneminde bölgeye yerleştirilmiş yörük türkmen aşiretleri oluşturur. Yüzde 30 luk kısmını balkan savaşları ve mübadelede getirilen makedonya ve yunanistandan(özellikle drama, serez, iskeçe bölgesi) gelen muhacirler oluşturur. Yüzde 5 lik kısmını kütahya-emetliler ve balıkesir-sındırgılılar, son yüzde 5 lik kısmını ise doğu illerinden gelen vatandaşlar oluşturur. Vesselam kozmopolit bir ilçedir akhisar ama genel olarak yörük türkmen kültürü baskındır ve halk yaygın olarak klasik ege şivesi ile konuşur.
Sosyolojik yapı olarak biraz arada kalmıştır. manisa ilçeleri arasında ne turgutlu kadar muhafazakar ne de salihli kadar sol cenahın kuvvetli olduğu bir ilçedir ama genel olarak iktidarda kimin atı varsa ona binerler.
Uzun lafın kısası iyidir hoştur akhisar kendi halinde sevimli ve canlı bir ilçedir. Olurda yolunuz düşerse meşhur akhisar köftesini yemeden, zeytin ve zeytinyağından almadan geçmeyin.