bugün

alkolizm

sürekli engellenmeye çalışılan bir akımdır. hiç bağıramadık mesela,"alkolik hareket engellenemez" diye biz.
ama çok bağırdık sevdicegin sokağından geçerken, belki camın kenarından bir bakış atar diye. sevişemedik biz rahat rahat. pastanelerde bulusmakti en büyük orgazmımız. masanın altından elini tutarken yaşadığımız heyecanı, büyüyünce bulamadık kadınların koynunda.
belki bu yüzden anarşist alkolikler olduk. alkolizmin şarapcı fraksiyonuna kaydık el mecbur. viski konyak burjuva işiydi zira. yerli malı haftalarında "yerli likör" tükettik hep, milli değerlere sahip çıkmak adına. öksürük şurubundan halliceydi ama, bizimdi. şimdilerde bakma, bira rakı da içiyoruz da tadı yok be sensiz. parayı bulup da şımardı demesinler diye, gazete kağıdına sarıp içmeyi icad ettik birayı.
aman kimse görmesin diye kuytularda öpüşürken titrerdik ya, elimiz ayağımız koyverirdi. şimdi çok zaman icmeyince de oluyor o his. titriyor ellerim. ama artık senin için değil be gülüm. alkolik hareket davası için artık o heyecan.
alkolizm, kutsal davamız.