8 nisan 2008 chelsea fc fenerbahçe maçı

welcome to hell dedik this is kadıköy there is no way out dedik adamlar geldi rahat rahat futbolunu oynadı, golleri atana kadar taraftar olarak sesimiz soluğumuz çıkmadı, ateşleyici güç olamadık ya ona yanarım. lakin bu maç için ilginç bir fantezi geçti aklımdan. ulan dedim lugano çıksa bir tane karambolden çaksa, 1-0 öne geçsek stamford bridge'de ilk dakikalarda.. sonra skorun üstüne yatsak, deliler gibi savaşsak dakika 70'de bir tane de semih çaksa kontradan.. sonra stamford bridge'de tarihe tanıklık eden yaklaşık 1000-2000 civarındaki taraftarımızdan, o klasik sarıııı laciveeert şampiyooon feneeeer tezahüratını duysak.. kendime bir geldim ki gözlerim dolmuş. sana, sadece bunun gibi bir hayali yaşattığın için bile binlerce teşekkür fenerbahçem.

maça gelince, açıkçası çok da umutlu değilim. %60 chelsea %40 fener diyorum. lakin, şöyle bir gerçek var ki, o da gökhan gönül. özellikle, kazım karşısında şaşkına dönen ashley cole'ün hiç tanımadığı gökhan'ın çabukluğu ve azmiyle karşılaşınca çok da zor anlar yaşayacağını düşünüyorum. ayrıca carlos'un da dönmesi kuvvetle muhtemel, ki bu da çok olumlu bir haber. alex'in haftasonu dinlendirilmesi gerek zira, daha maçın 3. dakikasında ekrana gelen ağlamaklı surat ifadesinden bile ne kadar acı çekerek oynadığını anlayabiliyoruz. deivid bu maçta da kahraman olursa kapağı avrupa'nın iyi takımlarından birine atar herhalde.