bugün

sensizlik

bir bisiklet yolunun kenarındaki kaldırım taşına oturdum. önümden akıp geçen akarsuyu seyrederken zamanın, sensiz geçen bu zamanın anlamsızlığının da hızla geçip gidebildiğini ve seninle olacağımız günleri anımsadım bir an. Ama sadece bir an. Gerisi yine hüzün, yine özlem... Yine aşkından yanan kalbimin o ağlamaklı hali.