bugün

facebook

bana 10 yil sonra ilkokulda gercekten asik oldugum kizi bulduran site.

bu konu hakkinda cok geyigi yapildigi icin pek anlami yok gibi gozukuyor ama benim gercekten belki de hayatta asik oldugum tek kizdi o. buldum, konustum biraz hasret giderdim. ondan gizli yaptiklarimi paylastim. sonra can alici soruyu sordum. var mi birisi dedim. yok dedi. aramizda 8000km var. belki turkiyede olsaydim ilk otobuse atlar yanina giderdim. sadece sevindim oylesine. sonra bir hafta gecti. ses seda cikmadi, bana mesaj atti. ben 4 sene biriyle ciktim, ayrildim simdi tekrar baristik diye. basimdan asagi kaynar su dokulmus gibi hissettim, ulan bir haftada ne degisti. cocukta olsak, kucukte olsak gercekten cok derin izler birakmis bende. halen adini andigimda bile bi heyecan hissettigim kisiydi sonucta. sonra gecenin bi vakti zil zurna sarhos bardan donmusum, oturdum pc'nin basina, yazdim degisen bisey yok, ben seni hala seviyormusum meger. ya benim olacaksin ya topragin(yok burasi abarti*) bana gayet mantikli seyler soyledi, bende kaybedenler klubunun daimi uyesi olmaya devam ettim.

to be continued...