ceren

karac'oğlan şiirlerinde çokça geçen kelime. moğolcadan türkçeye geçme. ceylan, ceylan yavrusu, güzel gözlü ceylan yavrusu gibi anlamlara gelir.

karac'oğlan'dan derleyelim;

--------
insanoğlu kurtulmuyor kazadan,
yaralılar nasıl durur sızıdan?
akça ceren kurtulmuş da tazıdan,
kaldırmış başını çöl diye diye.

----

aşağıdan gelen ceren cereni,
akça ceren sana değmeli değil.
iki eli boğum boğum kınalı,
karadır gözleri sürmeli değil.

------

ben bilirim, sen ezelden güzelsin,
ceren gibi yad avcıdan sezersin.
niçin böyle melil, mahzun gezersin?
boynun eğri, zülüflerin bozgundur.

--------

giderken yolum uğradı,
uğruma şeker doğradı,
ben söyledim, o ağladı,
gözleri ceren o kızın.

parmağında hatem yüzük,
kolunda altın bilezik.
boynun eğmiş, kıza yazık,
telleri ceren o kızın.

fakir karac'oğlan fakir,
dilim söyler, kalbim okur.
ibrişimden halı dokur,
elleri ceren o kızın.

----------

iki kuş geldi kondu cerene,
başı yeşil, ayakları kırmızı.
çiğ düşürmüş nişanına, teline,
ağzı kiraz, dudakları kırmızı.