başkası adına utanmak

çevremdeki patavatsız insanlar sık sık bana yaşattığı durumdur. biraz düşünceli olmak bu kadar mı zor? karşımızdakinin yalan söylediğinin bildiğimiz halde sadece utandırmamak için inanmış gibi yapmayı hiç mi yaşamadık, yaşamadınız? yalnızca açık sözlü olduğunu sanıp insanları kıracak şekilde terbiyesizleşmek ve ardından pişkin bir şekilde gülmek ne kadar çirkin. en çok böyle kompleksli insanlar adına utanıyorum. nerede ne konuşacağını bilmeyen, bomboş konuşan insan kılıklılar.
bir de cehaleti savunanlar, boş ve çok konuşanlar, sadece evlenmeye endeksli yaşayan kadınlar, seksi skor diye adlandıran erkekler, başkalarının hatalarıyla dalga geçenler, özgüven ile egoistliği karıştıranlar adına utanıyorum.