gecenin şiiri

Uçurumun kenarına gelmek zannettiğin, sahnede olmak…
Aşağıdaki kayalık, ellerini kaldırmış binlerce insan…
intihar dediğin, insanların ellerine bırakmak kendini…
Sonra dönüp durmak saatlerce o ellerin üzerinde,
o dakikalara eşit dalgalarda savrulmak…
Ölmek mi?
O hiç yok!
Konserlik intiharlarda ruhum…
Belki aylar sonra yine uçurumun kenarında bulacağım kendimi…
Ama ayaklarım uçurumun kenarına varıncaya değin;
Rock dinleyeceğim!
Ve onu anlatacağım!..

(bkz: mahir bora kayıhan)