hatırladıkça iç burkan çocukluk anıları

bizim vaktimizde ilkokulda mavi önlük giyiyorduk, ortaokulda gömleğe geçiyorduk. yalnız tam biz 5 e geçtiğimiz sıra ilkokulda da gömlek giyilmeye başlandı. ama babam bana bir türlü gömlek almıyordu. durumumuz kötü olmadığı halde babam seneye alırım deyip inat ediyordu. sınıfta çok fakir birisiyle ben kalmıştık sadece önlükle gelmeye devam eden.
bütün sınıf gömleğe geçince yakaları açmalar kravatı göbeğe kadar indirmeler filan başlamıştı. bir gün öğretmenimiz giyim konusunda sınıfa kızıp kızıp beni ayağa kaldırdı. "bakın arkadaşınıza ne kadar düzgün giyiniyor az onun gibi düzenli olun" dedi. ben gömlekli olmadığım halde kaldırıldığıma şaşırmış ayrıca utanmıştım biraz. tek kurtuluşum önlüğün düğmeleriymiş gibi başımı öne eğmiş onları kurcalıyordum.
aradan yıllar geçince farkettim. benim utandığımı anlayıp "sen onlardan aşağı değilsin" demek istediği için beni örnek göstermişti öğretmenim.