bugün

kürtaj

tam olarak bir orospu çocukluğudur bak hecelememi mi ister misin o ros pu ço cuk lu ğu
ama fiil olarak değil. yani kürtaj yaptırmayın demiyorum. zaten kürtaja karar vermiş bir insanın çocuğu ölmeyi öyle bir ebeveyne sahip olmaktan güzel bulacaktır. benim sinirlendiğim konu kürtaja karar verdirecek olaylar silsilesi.
be hey şerefsiz puşt seviş ulan. sabahlara kadar seviş inleye inleye mahalleyi ayağa kaldıra kaldıra seviş ama dikkatsiz olmak ve ana rahmine kocaman bir hata bırakmak nedir? ulan seviş işte ama önlem almamak nedir? peki şimdi o çocuğun, senden bir parça olan o çocuğun senden daha az yaşaması gerektiğine senin değilde onun ölmesi gerektiğine neden sen karar veriyorsun ulan? bu nasıl adalet? bu nasıl insanlık? bu nasıl bir modernlik kılıfına bürünmüş cinayettir?
şerefsizsin olum kabul et. katilsin kabul et. o öldürdüğün çocuk sana ''anne'' ''baba'' diyecek o çocuk konuşamayacak diye bu gerçeği hiç duymayacak mısın? al işte beni o çocuk kabul et hayaletiyim ben onun ve soruyorum sana ''anne baba bunu bana neden yaptınız?''