bugün

hayatın bir amacının olmaması

artık hiç birini umursamadığım durumdur.son zamanlarda birilerini düşünmeden arayıp sonra tam kapatacakken karşımdaki alo demesiyle çekilmeyen o muhabbetten sonra kendime "ben niye aradım?" diyorum.hayatım bundan ibaret.sanırsam aşırı asosyallik bir durumum var ya da bende oluşan bir olgunluk...