küllük

Eskiden kült diye bi adam varmış. Sokakta yaşayan ,pis kokan, ayrıca deli gibi sigara içen, gittiği yere sigara külü saçan bir adammış.
Bir gün bunu hiç görmedıği ablası çağırmıs. Ablasının evine gitmiş. Bir bakmış ablası yaşlı, çirkin üstelik sırtında iki tane kambur, kadın iki büklüm geziyor evde. Bizimkinin elinde sigara. Ablası at o sigarayi evde içme demiş. Bizimki de izmariti nereye atsam diye düşünürken önünden geçen ablasının iki kamburunun arasındaki çukura atıvermiş izmariti. Kadın yanıp ölmüş. Onun anısına küllüğün adı da kültün ablası sonra da söylene söylene kültablası olmuş.
(bkz: insan hayret ediyor)