boyhood

filmin 12 yıllık bir zaman diliminde - oyuncu kadrosunun yönetmenin isteği üzerine belirli aralıklarla toplanarak - çekilmesinin film için gerçekçi bi seviyede emek harcandığının göstergesi olması gerektiğini düşünen film severler olarak filme ön yargılı bi bakış açısıyla yaklaşacağımız doğrudur.

bir çocuğun ergenlik döneminde yaşadığı ailevi ve bireysel sorunlarının anlatıldığı filmde gerekli duygusal vurgulamaların izleyiciyi tatmin etmesi gerekenden daha düşük bi seviyede olduğunu üzülerek gözlemiyoruz.

film bir bakımdan da bi insanın ergenlik dönemi belgeseli olarak da nitelendirebiliriz. buna rağmen ana karakterin yaşının ilerlemesini çok keskin bi şekilde atlayarak geçmenin " eee hani nerede yaşadığı bu olayda ki buhranı ? " sorusunu akla getiriyor. yinede özgün bir sanat olan sinemanın bir bakıma da anlatmak istediğini anlatmak istediği gibi anlatmak olduğunu da unutmamak gerekiyor.

her şeye rağmen kesinlikle orta halli denilmeyecek bi film olduğunu fakat önerilecek filmler kategorisine de giremeyeceğini vurgulamakta fayda var gibi gözüküyor.
filme, yazan ve yöneten kişi olan richard linklater' ın gözünden baktığımız zaman telafisi olamayacak bi çekim sıralaması izlediğinden dolayı senaryoyu geliştirmekte ve kuvvetlendirmekte sıkıntı yaşadığını da düşünmeliyiz fikrimce.

"12 senelik bir emekten sonra çok daha iyi bi şeyler ortaya çıkabilirdi." diyorum.