garibanları anlamak için 3 ay çöpçülük yapmak

garibanları anlamak için değilde gerçekten çalışmaktan asla utanmamak için yapılsa daha manidar olabilecek iştir. herkesin sorumlulukları bakması gereken bir ailesi, kardeşi, karısı, en başta en sorumlu olduğu kişi olan kendisi vardır. çalışmanın namusunla para kazanmanın asla gocunacak bozulacak bir yanı yoktur. aksine temizlik görevlisi * tarzında en pis mesleklerde yer alan insanların hakikatan çok onurlu bir yapısı vardır hiç zoruna gitmeden çalışırlar. bu kişileri görünce tiksinip yanına yaklaşmaya çekinen züppeler o çöplerden bile daha aşağılık insanlardır. bir çoğumuz üniversite öğrencisi veya mezunuyuz. peki kaçınız yurtlardaki temizlik görevlilerinin, apartman kapıcılarının, güvenliklerinin adını biliyorsunuz? kaçınız onlara günaydın gel çay, sigara içelim abi dediniz? veya kaçınız onlara selam verdiniz? kaçınız onları insandan sayıp hal hatır sordunuz? insanları toplumsal statülerine göre ayırmak gibi bir illet var ülkemizde, kıytırık 3 liralık dönercide bile bir çöpçü gelip yemek yediği zaman iş yeri sahipleri onları iplemezler, herkese bedava verdikleri çayları dahi ikram etmezler. lakin bir polis veya öğretmen geldiği zaman ne servisini aksatır ne çayını masadan eksik ederler. peki şimdi toplumsal ahlakı da bir kenara koyup kişisel ahlakı düşünerek cevap verelim. sizce ne kadar gerçekten insan gibiyiz?