hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

sene 1988 ya da 1989, bir yaz günü komşularla beraber ailecek kaymakdonduran-beykoz'a pikniğe gitmiş idik. Arabamız olmadığından, gideken komşuların arabalarına pay edilip piknik yerine vardık.
Dönüşte ise, o komşuların arabasında yer olmadığından, ailecek beykoz ortaçeşme'ye yürüyüp sıkış tepiş belediye otobüsü ile eve döndük.
piknik yerinde yaşıtlarım olan komşu çocuklarının şımarıklık ile kendi arabalarında "direksiyonu şöyle, teybi böyle " havaları bir yana, o cocukların araba koltuğunda yayılarak oturup, yan gözle " ayy zavallı fakirler " bakışı çok koymuş idi.