fuat avni

son zamanlarda sıklıkla düşünerek uyuduğum şahıs. bazen yolda yürürken acaba bugün, şu an gerçekten yolda mı yürüyorum yoksa bu bir hayal mi dediğim oluyor. mesela o an belki bir deliler hastahanesinde bir yatağa bağlı şekilde uyurken kafamdan geçen şeyler onlar benim. leyla ile mecnunun finali gibi bir şey de olmuş olabilir. sonra deli gibi bir özgüven geliyor ulan diyorum bu egemen bağışı ben mi düşündüm hakkatten? muammer güler? oha hasiktir galiba onuda ben düşündüm. işte böyle şaşkınlıklar içindeyken son dönemlerde bakanlık yapmış tüm o isimleri düşünüyorum. dün yine hayal mi gerçek mi arasında bir şeyler düşünürken birden fuat avninin başbakanın ta kendisi olabilme ihtimali kafamda belirdi. o suratımda ki sırıtma hala geçmedi. yolda otobüste bir gün boyunca buna gülümsedim.