camiye gitmek

bir defa, hiç kimse yok iken, camiye gidip, bir köşede oturup dua etmiştim. kendi gerçeğim ile sohbet etmiş ve kendimi hissetmiştim. siz müslümanlar yok iken camide bulunmak benim için keyifliydi.
şimdi, bunu hatırlayınca, bir kez daha emin oldum: benim nefretim size; siz müslümanlara, kızgınlığım aptalca yaşamınıza, kinim kötücüllüğünüze. yoksa sizin gerçeğiniz ile bir derdim yok, zira ona ben de inanıyorum.