süleyman hilmi tunahan

laf olsun diye değil ama, kendisini anlatacak kelime bulmakta güçlük çektiğim yüce şahsiyettir. evliyaullahın büyüklerindendir.
" şu dünyada iki şeyden çok korkmuşumdur: imanımı kurtaramadan ölmek , bende var olan şu ilimleri aktaramadan , benimle beraber toprağa götürmek"
yahu şu sözün , ilme verdiği önemin büyüklüğüne bakar mısınız.
" havada uçmak, denizde yürümek!! bunlar keramet değildir . hakiki keramet, cehenneme gitmekte olan ümmeti muhammedin evlatlarını tutup kurtarmaktır, allahın "kelamını öğretmenktir" diyerek müthiş bir gerçeğe yine dikkat çekmiştir.
kendisi tren vagonlarında, kapı arkalarında, tarlalarda.. toros dağlarının nice nice platolarında bir veya bir kaç adet talebe için ömrünü tüketmiştir. kendisine lütfedilen zenginliği dünya hayatı için ; malum ekonomik ve siyasi kriz zamanlarında rahata kavuşmak için harcamamıştır . işçi tutmuş ve çalıştırmış gibi parasını vererek onlara kur'anı azîmü'şşân'ı öğretmiştir.
" bu dünyanın sefasından cefasına nöbet gelmez .. gafil olma ilme çalış , giden günler geri gelmez" buyurarak da ilmin önemine tekrar tekrar tekrar dikkat çekmiş ve dünyanın ne denli boş olduğunu anlatabilmek istemiştir.
kendisine cahil diyenlere ise, hem medresetül kuzât ve hem de hukukun ulaşılabilecek en yüksek okulunun diplomasına sahip olarak tokat gibi cevap vermiştir. siyasi ve dini bilgisi kıyas kabul etmediği gibi allah dostu olduğu da her akıl sahibi için inkar edilemez bir gerçektir.
allah bizlere öğrettiği kuran-ı kerim yüzü suyu hürmetine kendisine rahmetle muamele etsin. biz onu çok seviyoruz, onlar da bizi sevsin inşaallah.