bugün

ben bu yazıyı kendime yazdım

şimdiki yaşımın son saatleri... ekim'i seviyorum... ekim'in 3'ünü de seviyorum... her yıl aynı gün aynı neşe, aynı hüzün... hüzünsüz olmaz... ve o hüznün nedeni bir türlü bulunmaz...
büyüme psikolojisi değil de başka türlü bir şey bu... daha saf, daha muhtaç, daha ağlak...
büyüyorsun işte genç! büyüyorsun...
nereye gittiğini bilmeden...
gidiyorsun...