bugün

saçları kazıtmak

her dönem aklıma gelsede bir türlü cesaret edemediğim fiil. sanki bazı şeyleri değiştirecek, ne bileyim adama enerji, sinerji bilumum gazla birlikte yul brynner havası verecek bir değişiklik gibi gelir baştan, ama sonra ne alakası var hem havalar soğuyacak yakında, kafam üşür bahanesiyle tırsılarak vaz geçilir. hele almanya gibi bir ülkede saç kazıtmaktan caymak için çok daha somut bahaneler bulunabilir. (bkz: naziler) birde saçlar kazıtılınca daha gür çıkar geyiği vardır ki kelleşmeye başlamış yurdum insanının kendini avutmasından başka bişey değildir.