bugün

çocukluk

insanoğlunun hayatında hiçbir ayrımın bulunmadığı tek çağdır.

çocukken herkes eşittir.

en azından çocukken öyle düşünürüz.
oyundur çünkü çocukluğun kendisi ve oyunda önemli olan kiminle mücadele ettiğin ya da kiminle takım arkadaşı olduğun değildir naif bir kazanma arzusu ve eğlence maksatlıdır her şey.

henüz zengin fakir ayrımı yoktur aramızda.
mahallenin en zengin ailesinin çocuğu da en fakiri de aynı yerdedir.
ikisi de içinde henüz maddiyat olmayan hayallere inanır.
henüz zenginin çocuğu kendinden aşağı görmeye başlamamıştır nike giyemeyen arkadaşını.
çünkü o zamanlar ikisinin ayakkabısı da aynı sürede dağılmaktadır top peşinde koşturmaktan.
ikisinin kıyafetleri de kirlidir yerle sürünüp çamurlara bulanmaktan.

henüz tembelle çalışkan zekiyle aptal ayrımı yoktur aramızda.
okulda aldığımız iyi ve kötü notlar okulda kalır.
ağacın en yükseğine tırmanabildiği için ya da evcilik oynarken çocuk olmayı kabul ettiği için hep en değerlidir tembel olduğu için öğretmenden azar işiten arkadışımız.
büyüyüp iş güç ve statü sahibi olmamışızdır ki daha; okumayıp tamircilik yapan arkadaşımızı hor görelim.
o zamanlar iyi bir meslek ve para hepimiz için aynı uzaklıktadır.

henüz sağcı solcu vatanperver vatan haini ayrımı yoktur aramızda.
siyaset girmemiştir hayatımıza.
hepimiz her zaman ezilenin yanındayızdır babası molla da olsa komünistte.
ortak kahramanlarımız vardır sağcı da olsa farketmez solcu da.
hepimiz vatanseverizdir ama henüz hiç yoktur aramızda vatan haini.

henüz cinsiyet ayrımı da yoktur aramızda.
kızlara da erkekler kadar değer verir.
birbirimizi yemeyiz onlar için.
ama yaşımız ilerledikçe bir zamanlar oyun arkadaşımız olan kızlar için hain planlar hazırlamaya başlarız.

henüz yoktur aramızda farklı ırktan ya da dinden olmanın nasıl bir şey olduğunu bilen.
hepimiz aynıyızdır.
sokağımızda yaşayan esmer arkadışımızın kürt olduğunu ve bazılarına göre tehlikeli olduğunu öğrenmemişizdir daha.
aynı okulda okuduğumuz bir ermeni arkadaşımızın başka bir peygembere inanması gücendirmez bizi.
severiz televizyondaki bütün zencileri ve tabi ki eğlencenin en hasını icat eden çingene arkadaşlarımızı.

ve anlayamamışızdır daha büyüklerin ne diye sürekli birbirlerini yiyip durduklarını.
zaten anlayınca biter çocukluk.
yaşlanır dünya.

bu kavramlar için verilen savaşlar yoktur belleğimizde.
bildiğimiz tek savaş bilye için gazoz kapağı için verilen savaştır.
bir de olsa olsa su savaşıyla yastık savaşı...