bugün

huzur bulduğun an

orta okul yılları... okuldan kaçılmış... haftalık harçlığın icabına bilardo salonunda bakılmış. gevşek kravatların arasında kahkahalar.
eve dönüş...
evi aradılar mı?
annem beni nasıl karşıladı?
babam... acaba?
----- 1 saat sonra -----
yok yok bişey yok, aramamışlar.
yenisi başlar sıkıntının her telefon çaldığında... hemen koşar sen açarsın bir bok yemiş gibi... anlamazsın renk verdiğini.
eğer ki aramamışlarsa o gece yastığa kafayı kayarken ki huzur... puuuuffff.

ulen yaş 30 demiş bak neyi hatırladım...