sosyal medya

Sosyal medyada bıraktığımız her iz bir “ben“ olarak makineleşiyor ve adı sosyal denilen bu alan da sosyallikle bütün bağlarımızı kesen bir katile dönüşüyor.

insan artık kendisine yetmiyor. insana sadece yaşamış olmak yetmiyor.
insan ne olduğunu ya da hayal ettiği hayatını -yalan bir rüyayı- herkes görsün, bilsin, yorumlasın, beğensin kıskansın, imrensin istiyor.
insan şimdilerde üretirmiş gibi görünen yığma bilgiyle kafa doldurup ihtiyaçmış gibi görünen fazlalıklarıyla ağırlaşıyor.
Her kitaptan üç beş cümleyle, her şairden bir iki mısra ile kendini tamamlanmış –olmuş- hissediyor.
Bu benlik olgusu insana kendisi dışında kalmış her şeyin önemsiz, düşünmeye kafa yormaya değmez olarak gösteren bir yanılgıya dönüştürüyor.
insan kendini hiç olmadığı kadar ciddiye alıp hemen ve hızlıca tükendiğinin farkına da varamıyor.
Her şeyi ilk defa söylemiş gibi şaşırıyor, beğeniler arttıkça gururdan kalelerini çoğaltıyor.
Kısaca sosyal medya bilgi enformasyonu yalanıyla bilginin değerini düşürüp, binlerce düşüncenin değere dönüştürülmeden atıldığı bir çöplüğe dönüşüyor.
Maalesef bu yanılgı, kendini ve yaptığını önemseme-önemsetme çabası; her değeri, her bilgiyi, her cümleyi, yaşanan dinamik hayatı, maneviyatı, aileyi, kültürü ve toplumu küçük gören bir gurura dönüştü.

nurdal durmuş Kitapsız Entelektüellik