söykü dergisi sayı 14 kar

kardan adam- inanna salome
muhteşem bir öykü.
Görünen dünyanın görünmeyen kısımlarında, karanlıkta kalan ya da karanlığa hapsedilenlerin hamisi gibi inanna; yazdığı zaman heyecanlanmamak elde değil. Kalıpları zorlayan tavrı ve insanların çizdiği profillerin hiç birine bağlı kalmadan özgür düşünebilme yetisi öykülerinde bunu hissettiriyor.

Öykünün başlangıç şekli, gelişen olaylar ve bitişi arasında kurduğu köprünün taşlarını tek tek dizdiği izlenimini veren yazar, kurgularken okuyucuları çok sıkmamak adına vermesi gereken bilgileri süzgeçten geçirmiş, mesajlarını kısa ve net şekilde iletmenin yolunu bulmuş olması taktir edilmeyi hak ediyor.

“hafiften kar yağmaya başlar, ama hiçbir kar, erik'in üstüne düşen gizli geçmişinin çığı kadar etkili değildir. kayaklarıyla hız kesmeden, çam ağaçlarının arasındaki yolu takip ederek, geçmişteki yolculuğu devam eder erik'in.”

Kardan adamı hiç bu kadar ironik bir şekilde düşünmemiştim. Kar temasını en iyi işleyen öykülerden biri.

“erik, bunları düşünürken otelin önüne gelmişti.
bir kaç dakika sonra elinde annesinin doğum günü hediyesi kocaman kupasıyla sıcak çikolata içen bahar'ı gördü. biricik karısı selma endişeli gözlerle, biricik tatlı kızı bahar da şaşkın ama neşeli belki biraz da kıskanç gözlerle erik'a bakıyorlardı. erika'nın son hediyesi ile tüm ruhu özgürlüğüne kavuşmuş erik; hayatının anlamı selma ve bahar'a belki de her zamankinden daha derin bir sevgi ve aşkla gülümsedi. ve avazı çıktığı kadar bağırdı:

-kardan adam yapalım mı, güzel hanımefendiler?”

Yazarın Bakış açısı, insanlığı her şeyin üstünde tutma gayreti, hassasiyeti, herhangi bir otoritenin altında kalmadan olayları ifade edişi ve empatisiyle yoğrulmuş bu öyküde fark ediyoruz ki karanlıkta bırakılmaya çalışılanların oldukları şeyi saklamak zorunda olmadan, kararlarına göre şekillenen ve kendilerine acımasız davranan dünyaya karşı inadına mutlu olabilmeleri mümkün.
kar beyazı bir öykü.
yazarın ellerine sağlık…