bilgisayari solitaire den ibaret sanmak

cok geni$ bir kitlenin icinde bulundugu yanilgi.
sadece herhangi bir kesimi bu gruba dahil etmek yanli$ olur.

oncelikle ya$i geckin aile bireyleri vardir;
otururlar bilgisayar ba$ina "ba$lat", "programlar", "oyunlar", "solitaire".
misal; kendi babam. adam tam 5 sene bilgisayari sadece solitaire icin kullanmi$tir. bir gun ansizin odama dalip $oyle bir paylama savurdu;

+lan bu bilgisayardan internete girip bizim otomasyon zartini zurt edebiliyormu$uz
-evet. nolmu$?
+ne it herifsin ya hic soylemiyorsun.

hangi arada soyleyecektim be adam? solitaire actigin zaman kartlarin buyusune kapilip ayriliyorsun aramizdan. hele oyunu bitirince o kartlarin darma duman savrulmasini gorunce cocuk gibi $enlenmen yok mu? "ilahi baba" diyorum icimden, en sevecen tavrimla*.

diger bir kesim ise bilgisayar kullanmayi ogrenme a$amasinda yardimci olacak birilerini bulma $ansindan yoksun ki$ilerdir.
bu arkada$larimiz pek incigini boncugunu bilmez bilgisayarin. kurcalama cesaretini de gosteremezler zira bilgisayari bozma korkusu vardir icinde ki bozuldugu zaman yine tamir ettirebilecegi birilerini bulma $ansi yoktur. alirlar bilgisayari, bir kac mp3 yuklerler. bilgisayari actiklarinda genel olarak masaustunde linki bulunan winamp kisayolunu tiklar, evvelden listelenmi$ mp3ler dinlenirken solitaire heyecanina zerk edilir ruhlari.

son bir kesim var ki mal kategorisine dahil edilebilirler.
her turlu imkanlari olmasina ragmen cagin $arti haline gelen bilgisayar hakkinda bir $eyler ogrenmeye cabalamayan bu ki$iler, bilgisayari safi solitaire icin kullanirlar. 20 cekirdekli i$lemci ciksa oyle bir bilgisayar alacaklardir o zaman kartlar daha guzel dagilir sanirim, ne bileyim. imkan varken insanin mal olup kendini geli$tirmemesine cok guzel bir ornek te$kil eder bunlar.