bugün

yeni sağ

yeni sağ, 2.dünya savaşı sonrasında kurulan 'refah devleti' anlayışına olan güvenin 1970li yıllardaki ekonomik krizler sonucunda iflas etmesiyle ortaya çıkmıştır.

kabaca ifade edersek; yeni sağ, hem neoliberalizmin hem de neomuhafazakarlığın zararlı kısımlarından ortak bir ideoloji yaratmıştır. şöyle ki, neoliberalizmin iki çıktısı vardır, birisi birey özgürlükleri öteki ekonomik eşitsizlikler. çoğumuz da zaten birey özgürlükleri adına bu ekonomik çıktıyı görmezden gelmiyor muyuz?

aynı şekilde neomuhazakarlık, milliyetçilikle eklemlenen bir ideolojidir. şahsen milliyetçiliğe çok sıcak bakmasam da ulus devlet fikrinin pratikte sağladığı kimi artılar da inkar edilezmez(kanımca millet fikrinden daha tehlikeli olan din fikrini dengeleyen bir unsur oluşuyla)

dolayısıyla yeni sağ, hem güçlü ve baskın devleti hem de serbest piyasayı benimseyerek kulağa ilginç gelse de liberal-faşist bir bakış kazanmaktadır. liberal-faşist gibi bir kavram kullanılmasa da en sağlam ifadeyi böyle görebilmekteyiz.

işte 1980 sonrası dünyaya hakim olan thatcherizm ve reaganizm bu şekilde özetlenebilir. iligli bakınız (bkz: turgut özal)