bugün

ben bu yazıyı anneme yazdım

doğduğumda adımı kendine seçen anneme söylemek istiyorum ki hayatımı siktin be kadın!!! çocukken kocanla olan kavglarınla, gençken vurdum duymazlığınla, büyüdüğümde bencilliğinle ve sorumsuzluğunla hayatımı siktin!!! sırf boşanma sonrası o kıçını rahat gezdirmen için sana açtığım işte bana huzur vermedin, kovaladın gittim, dedim ki annemdir kötü olmayalım. beni insanların ağız kokularını çekmeye mecbur bıraktın. her zaman beni güvenilmez görerek kendini akladın, işine geldiğinde başın sıkıştığında sana karşı olan zaafımı kullanıp bana yalandan şefkatlerinde istediğini yaptırdın, kullandın. bana her yalan söylediğinde, her bi başka adamla görüşmeye gittiğinde sana söylemek istediğim her şeyi yutmamın tek bi sebebi vardı ki boşanmadan sonra kendi hayatını kurup biraz mutlu olman. ama sen her seferinde beni enayi yerine koymaya çalıştın. içindeki o tarif edilemeyecek acizliğin ve aşağılık kompleksinle kendince yaptığın hırsta önüne gelen her şeyi ve herkesi yakıp yıktın. senden nefret ediyorum!! evliliğini bile ben ayakta tutuyordum temizliğini yemeklerini ben yapıyordum. üniversiteye gittim 2.senesinde sen beceremedin boşandın!!ben senin bi günden bi güne evde yemek kokularıyla beni karşıladığını hatırlamıyorum. yılda bikaç kez yoğun ısrarlar üzerine yaptıklarını da yemeği yerken bakın amma çok uğraştım diye başımıza kakman haricinde... ama sen öyle bi kadınsın ki anneler gününde bile sana aldığım hediyeyi beğenmezsin nede olsa ben senin sağılmalık ineğinim öyle değil mi? bana onca sene bakmanın sorumlusu ben değilim ben senin gibi bi annem olacağını bilseydim bu dünyaya gelmek istermiydim hiç??
ama jübileni muhteşem yaptın ne yalan söyliyeyim... sen götünü gezdirmek için bi başkasının yanında girip çalışmadığın için sana açtığım işten, sülalemi toplasan çıkışmayacak kadar parayı başıma bırakıp bide arkasından beni ilgilendirmiyor diyip sıyrıldın. hem insanlara karşı beni dolandırıcı durumuna düşürdün hemde daha 23 yaşında sahibi olmadığım her şeyi elimden aldın... senden nefret ediyorum. sen şimdi kim bilir nerde kiminle kahkahalar atarken, ben burda hem olan biteni dışarıya yansıtmamaya çalışıyorum hemde kendimi korumaya çalışıyorum. bunca zaman yalanlarınla beni oyaladın insanların gözünde senden habersiz bi enayi oldum. ve sen tüm bunlara rağmen beni ilgilendirmiyor diyebildin... sen ne kadar aşağılık bi insansın yaa sana anne demeye dilim varmıyor.
ben senin için kazandığım halde okumadım, çalışıp 600 lira maaşımla bile sana baktım. sana iş açtım, destek oldum hep arkanda durdum bir kez teşekkür etmedin bile, bu muydu benim suçum??? Allah belanı versin senin!! hayatımdaki en zor zamanlarımda hiç yanımda olmadın. aksine hayatımdaki en zor zamanların sorumlusu sen oldun...
senden nefret ediyorum!!!