bir annenin bebegini gordugu ilk an

insanin gozyaslarina hakim olamadigi hadiselerden biridir.

Sezaryen ameliyatlarinda cokca sahit oldugum bu durum anneligin ne kadar kutsal bir sey oldugunu her defasinda bir kez daha ispatlar bana.

Bebek anne rahminden ciktiktan sonra saglik durumu kontrol edilip, aklanip paklandiktan sonra giydirilir ve annesiyle yuzyuze ilk bulusmasi gerceklestirilir. iste o an annesi sevinc gozyaslarina bogulur. Bebek zaten agliyordur. iste bu tablo yuregimi sizlatir hep. Ben de gozyaslarimi tutamam. *

edit: Bu entry için eksi oy verilmiş. Hadi ataistler bunu da açıklayın.