yalnızlığına küfreden insan

hevesi kalmayan insandır. kalmamıştır, çünkü kursağında kalmıştır.

bıkmıştır artık, tek başına yüklenmekten dünyayı.

yorulduğunda kimseye devredemez.

kimse gözyaşlarını silip, öpmez onu. sarılmaz ona kimse.

hiç kimse sırtını sıvazlamaz.

hiç kimse onun gibi bakmaz dünyaya, kimse halinden anlamaz.

hiç kimse, laftan ileriye gidemez çünkü onun için... icraat yoktur kimsede, o da istemez birini çağırmayı.

ve küfreder sadece. sadece küfreder. et bakalım yalnız insan, bilmiyorsun sanki böyle geberip gideceğini.