bugün

canım nasılsın

bazen "nasılsın canım" diye söylenendir.

normalde insanların bana bebeğim, canım demesinden, bu tarz hitaplardan hoşlanmam. bunu da rahatça söylerim. ama söz konusu annem ve sevdiğim adam olunca ben söylerim. anneme söyletmem sadece. ve genelde anneme söylerken ses tonumu değiştiririm. çünkü gerçekten hissederek söylemem * canım, tatlım, bebeğim gibi kelimeleri.

birkaç yazımın olduğu kağıdı annemin masasında unutmuşum. özel şeyler yazıyordu, okusa şizofreni olduğumu düşünürdü veya bu ihtimaller arasında ilk sırada olurdu.

telefonum çaldığında veya ardı ardına mesaj geldiğinde "kim ki bu !" deyip de bakmaz benim annem. yine de "masanın üzerindeki notu okudun mu canım * ?" dedim. "hayır okumadım" dedi. "peki canım" dedim ve ardından 10 aydır ağzıma almadığım 2 kelimeyi söyledim...

"canım nasılsın ?"

ya ben, ben nasıl mıyım ? karışığım. hem artık sormuyor da.. sormaması için her yoldan kapattım kendimi gerçi.. hata mı ettim ? hayır. veya evet. bilmiyorum. dedim ya, karışığım.

bugs bunny miydi ne zıkkımsa, onun gibi derdi "canım" kelimesini. hani belki bugs bunny canım demezdi, hatırlamıyorum. ve o da canım yerine cınım demezdi hep. arada dedi, dalga geçerdim bende..

- canım nasılsın ?
+ cınım nasılsın ?
- aa ama ne dalga geçiyorsun, egeli işte ne olacak
+ hahaha..

şimdi de hatırlıyorum işte bunları bir bir.. ölecek miyim ne ? anneme, "canım nasılsın ?" deyince zaten bir şaşkınlık, bir hönk hissi oldu bende. neyse o zaman within temptation - wish you were here..

http://fizy.com/#s/1mi2cc

bu şarkıyı senin için söylüyorum, senin için söylüyordum..