izlenen filmdeki karaktere bürünme sorunu

(bkz: michael scofield) olmaktır en kötüsü.

ulan prison break yüzünden tam 2 ay boyunca, kapişonlu ve önü cepli bir polarla gezdim. Elleri cebime sokup kambur bi şekilde kısık sesle konuşup gözleri kısıp kafamda tilkiler sikiyomuş gibi davrandım. bakkal nuri amcadan saklandım. kahveci tahsin abiye telefon açıp internet cafeye çay söyledim polis görmesin diye. arkadaşlarla görüştüğümüz zaman "kanka kalabalık yerlere gitmeyelim syclla tehlikeye girer." modundaydım.
mado ya gidip krokanlı pasta isterken ; sevgilim hapishanedeyken ben sefa sürüyormuş gibi azap çektim.
çok zor işte arkadaşlar. sırf bu piç yüzünden saçlarımı 3'e kestirdim.
yüzümde böyle şerefsizce bir gülümseme hakimdi sürekli. kendi kendime yalanlar söyleyip planlar kurdum.