yalnızlığı sevmek

eğer ki tamamen yalnızlık kastediliyorsa, kimsenin yapmayacağı eylem. Sevdiğini söylüyorsa da size yalan söylüyordur. ama kandıramayacağı biri var: kendisi. çünkü her zaman hissetmiştir yalnız olmanın verdiği üzüntüyü, hüznü, ezikliği, bir şeylerin eksikliği... bir toplum içinde insanlar yalnız fark etmez onun yalnız olduğunu, hissetmezler, duymazlar onun içinden ağladığını. çünkü yalnız olan bu insan çoğunlukla sahte gülücükler saçar etrafına. bu yüzden anlayamazlar onun gülerken aslında kan ağladığını. herkese de anlatmaz, yakınmaz yalnızlığından. çünkü bir sürü akıl, tavsiye verenler olacaktır yalnızlığını yenmesi için. bilmezler, oysa ki senin yalnız kalmamak için her şeyi yaptığını. bilmezler, senin evdeykeyken okula, okuldayken eve gitmek istediğini. bilmezler aslında, senin kalabalıklarda, tıklım tıklım caddelerde kendini daha da yalnız hissettiğini... peki ben nereden mi biliyorum o zaman? sizce? işte, bu sebeplerden dolayı yalnızlığı sevmez, sevemez insan.