günaydın deyince sığır gibi giden insan

insanı sinir eden, dediğin 'günaydın' sözüne layık olmayan insan türüdür.

özellikle apartmanımızda yüz yüze baktığımız kişilere sabahları günaydın demeyi alışkanlık edinmiş bir insan olarak, genellikle her zaman 'göt' olmuşumdur. acaba 'sabah sersemliği ile farkında mı olmadılar' diye düşünürken akşam eve dönüşte de aynı kişiye rastladığımda bilerek asansörden inerken 'iyi akşamlar' sözüne karşılık vermediğini de görünce, evet evet bu bildiğin 'sığır' yakıştırması yapmışımdır.

bu şahısın annesi anneme çaya geldiğinde anneme abuk subuk laflar ettiğinde o kişinin daha bir sığır olduğunu anlamışımdır.
anneme, 'senin kız bizim oğlanla devamlı konuşmak istiyormuş, hayırdır dünürlük mü gözüküyor bize' diye kikirdeyerek sorunca annem dona kalmış, bu nasıl bir zihniyettir diye düşünmüş kadıncağız.

allahtan anneme birkaç gün önce durumdan bahsetmişliğim vardı da annem gelip, 'sen milletle ne konuşmaya çalışıyorsun' diye bir soru ile karşı karşıya kalmamışımdır.

ondan hoşlandığımı falan düşünmüş bu sığır sanırım.

gayet masum, sıradan bir 'günaydın' sözünü bu şekilde art niyete çeviren insanoğluna yazık lan.