a la recherche du temps perdu

burjuva yaşantısını irdelemesi bir yana, karakterlerin neredeyse bütün mimiklerini çözümlemiş ve psikolojik tahlilleriyle de 20.yy'ın başyapıtı olmayı hak etmiştir.
kitaptan örnekler vermek gerekirse:
<<<spoiler>>>

-"gerçek,bize söylenen şeyin kendisinden çok,bize söylenenden yola çıkan,görünmez olmasına rağmen yakaladığımız bir akıştır."

-"kusursuz bir kişiliğe nadiren rastlandığından,çok entelektüel ve duyarlı kişiler,genellikle iradesizdir,alışkanlığın kölesidir,o anda acı çekmekten korktukları için,sürekli acı çekmeye mahkum olurlar ve bu koşullarda, kendilerini sevmeyen kadından asla vazgeçemezler."

-"insan kılığındaki devekuşları,görülmemek için değil, görüldüklerini görmemek için kafalarını kuma gömerler."

-"ne yazık ki, insanlar, bizim açımızdan, kendi zihnimizin çok çabuk bozulan koleksiyonlarının sergilendiği levhalardan başka birşey değiller.zaten bu yüzden, insanlarla ilgili, düşüncenin bütün şiddetine sahip planlar yaparız, ama zihin yorulur, hatta hatıra da yok okur."

-"en sıradan nesnelere bile bir büyü ve esrar kazandıran tek şey sanat değildir;nesnelerle mahrem bir ilişki yaratma gücüne ızdırap da sahiptir."

-"bütün vaktini yanlış birtakım küçük tahminlerde bulunmakla geçiren kıskançlığın, gerçeği keşfetmeye gelince ne yoksul bir hayalgücü sergilediği,şaşılacak şeydir"

<<<spoiler>>>